Amigo İspanyolca’dan ithal bir sözcüktür. Arkadaş manasına gelse de, memlekette başka türlü yan anlamlar üretmiştir. En bilineni ise yandaşı olduğu takımın taraftarlarını belli bir ritmde ve süreklilikte tezahürat yapmaya ikna eden, sevk ve idare eden itibarlı kişilerdir. Yeni zamanlarda, endüstriyel futbolun oyunu kirletmesinden mütevellit, bu kurum da kirlenmiştir.
Öte yandan, hikâyenin elbette bir de geçmişi vardır. Ve bu geçmişin en şık koltuklarına kurulan efsaneleri… 1970’lerin efsanevi Kırmızı Şimşekler’i… Eskişehirspor’un tribünlerinde; ahalinin baştacı, yol arkadaşı, muhabbet insanı Amigo Orhan… Amigo Orhan muhtemeldir ki bu kurumun kirliliğinden bahseldiğinde, şerh parantezlerinden birinin en önemli kahramanlarındadır. Dönemin ve bugünün birçok yazarı, yorumcusu, emektarı taraftarı tarafından “dünyanın en büyük orkestrasını yöneten şef” olarak hakkı teslim edilen Orhan Erpek, Anadolu Yıldızı Eskişehir kitabının sayfalarına da hakkıyla kurulmuş.
Elbette bu eski zaman memleket futbolu hikayelerinin en afili seslerinden birini, bu kısa yazı içine sığdırmak imkânsız. Ama, şu anda maruz kaldığımız tribünleri görünce, meselenin amigo yanına istinaden inatla ismini anmakta fayda var. O ve onun nezdinde, tek derdi takımını desteklemek olan, bu ağır sevgisi, kişiliğiyle doğru orantılı olarak da tribünler tarafından baştâcı edilen tüm amigoları… İşte, bir zamanlar, kimler bu memlekette baştâcı ediliyordu, diyebilmek için: “Yeryüzünde daha ‘fair-play’ diye bir kelime yokken, bizim sportmenlik ve misafirperverlik adıyla tribünlerde yaptıklarımız takdirler kazanıyordu… ‘Fair-play’i sadece bir kişi, iki kişi değil, futbolcusuyla, taraftarıyla bütün kent uyguluyordu.”
Bir Baba Hindi…
Sahanın ortasına kadar girip, Türkiye’nin gördüğü ve görmeye cidden ihtiyacı olduğu bir koroyu içeride-dışarıda yöneten, döneminin basını tarafından ‘beyefendi’ diye tanımlanan Amigo Orhan’a ve Es-Es’lere, 1969 yılında NASA’nın Ay fatihi astronotları bile ‘ilgisiz’ kalamamışlar! Neil Armstrong, Michael Collins ve Edward (Buzz) Aldrin imzalı ve muhtemelen astronotlara yazılana cevaben kaleme alındığı tahmin edilen mektup vesilesiyle, futbolun dışındaki dünyaya da teveccüh gösteren Orhan ve ekibine şapka çıkartmak gerek: “Es Es’li amigolar ve Amigo Orhan. Millî gayemiz olan Ay’a muvaffakiyet dolu iniş ve dönüşümüze hissedar olmanızdan dolayı çok çok müteşekkiriz. İnanıyoruz ki Cihanşümul (evrensel) keşfimiz beşeriyet için büyük faydalar sağlayacaktır… Bu başarımızda sizlerin iyi dilekleri ve cesaret verici destekleri ve duaları bizleri ayakta tutmuştur…” (Milliyet, 1 Kasım 1969)
Amigo Orhan sahaya çıktığında, tribünler; “Hop-hop-hop! Güm-güm-güm! Kırmızı şimşek, hey-hey-hey!”, “Bir baba hindi… Heyyy Allah” ve daha nice naif tezahüratlarla inlerdi. Şimdilerde tribünlerde öyle şeyler oluyor ki, sızlayan hep vicdanlarımız oluyor…
(Bkz; Karıncaezmez Şevki)
Tan Morgül
Kaynak
Özgür Topyıldız; Anadolu Yıldızı Eskişehirspor. İstanbul: İletişim Yayınları, 2004.